مهار کششی نیلینگ Nailing معمولاً از آرماتور های فولادی با قطر ۲۰ الی ۴۰ میلیمتر و با حدتسلیم ۴۲۰ الی ۵۰۰ نیوتن بر میلیمتر مربع استفاده می شوند که درون یک چال حفاری شده با قطر ۷۶الی ۱۵۰ میلیمتر قرارگرفته و دور آن درون چال تزریق می گردد. فواصل بین مهارهای کششی حدوداً ۱ الی ۲متر می باشد و طول آنها حدوداً ۷۰ الی ۱۰۰ درصد ارتفاع گود می باشد و حداقل شیب نسبت به افق حدوداً ۱۵ درجه می باشد . باید توجه داشت که رویه شاتکریت شده روی ترانشه های حفاری شده نقش سازه ای نداشته اما می توان جهت اطمینان برای پایداری موقت خاک بین مهارها استفاده نمود.

• مراحل اجرای سیستم نیلینگ Nailing

۱- گود برداری در مرحله اول ترانشه و یا گود و ایجاد پله بعدی عملیات
۲- حفاری چال جهت نصب مهار کششی Nail
۳- قراردادن آرماتور داخل چال و تزریق چال
۴- اجرای سیستم زهکشی و اجرای شاتکریت جداره و نصب ضخامت فولادی
۵- گود برداری مرحله بعدی ترانشه و یا گود و ایجاد پله های بعدی علمیات
۶-اجرای پوشش شاتکریت نهایی پس از اتمام آخرین مرحله حفاری

• اصول طراحی نیلینگ Nailing

۱٫ هندسه سازه مشخص گردد.
۲٫ عمق و زاویه شیب خاکبرداری مشخص گردد.
۳٫ بارگذاری و سربار بارهای وارده به Nail و موقعیت سطح افزایش تخمین زده شود.
۴٫ انتخاب نوع آرماتور شامل: سطح مقطع ـ طول ـ فاصله از یکدیگر و در هر تراز مقاومت موضعی آنها تضمین گردد تا مقاومت از نظر استحکام و ظرفیت چسبندگی برای تحمل نیروها تخمین زده شده و با ضریب اطمینان مناسب و قابل قبول کنترل شوند.
۵٫ پایداری کل سازه نگهدارنده و خاک اطراف آن در زمان حفاری گود و ایجاد پله های حفاری و بررسی و کنترل ضریب اطمینان قابل قبول
۶٫ تخمین نیروهای وارده بر صفحه فولادی Bearing plate
۷٫ در نظر گرفتن سطح پیزومتریک آبهای زیر زمینی و لحاظ نمودن سیستم زهکش